Hoe de groene stroom van de zonnepanelen soms voor een hogere C02-voetafdruk zorgt!
Europa heeft het begrepen, Vlaanderen is er zich van bewust, onze lokale overheden ook.
Onze CO2-voetafdruk is veel te hoog. Denk maar aan de ambitieuze klimaatplannen overal bij onze Limburgse steden en gemeentes. Denk maar de ambitieuze Europese Green Deal, die in 2050 Europa zelfs klimaatneutraal willen maken. Doel is de zeer snelle opwarming van de aarde tegen te gaan.
Een zeer grote rol om onze CO2-voetafdruk te verlagen is weggelegd voor de hernieuwbare, groene energie. Maar net daar loopt het vaak mis. Wat blijkt? Zonnepanelen verhogen soms net onze ecologische voetafdruk. Dat komt omdat we onze energiebehoeftes niet meten of niet goed meten. Groene stroom wordt daardoor grijze stroom. Kortom er wordt met groene energie gemorst. Vandaar dat we pleiten om niet te smossen met groene energie!
Groene zonnepanelen
Als we aan hernieuwbare energie denken, denken we snel aan zonnepanelen. Het startpunt van ons verhaal.
Je wekt zelf de stroom op via de zon. Je bespaart op je energiefactuur en het is daarbij groene energie. Deal! Iedereen is tevreden. Het lijkt allemaal zonneklaar maar dat is niet zo. Omdat de productie van zonne-energie en het verbruik niet altijd juist op elkaar is afgestemd.
Terug naar het verleden. Rond 2006 werden door de overheid de zonnepanelen zeer sterk gestimuleerd, met als bedoeling onze CO2- voetafdruk te verkleinen. Je kreeg daarbij een groencertificaat voor elke 1000 KWh die je opwekte als burger.
Dat systeem van stroomopwekking door de groene zonnepanelen werd zo opgebouwd dat het distributienet als een grote batterij kon gebruikt worden. Dat wil zeggen, als je aan werk bent en de kinderen zijn naar school heb je de opgewekte stroom niet altijd nodig en dan vloeit het terug naar het (distributie)net. Makkelijk maar met (onbedoelde) nefaste gevolgen voor het milieu.
Waarom? In de zomer zorgen de zonnepanelen overdag voor veel energie. Er wordt dan (wanneer iedereen werkt en van huis is) meer stroom opgewekt dat je vaak kan gebruiken. Wat gebeurt er? Je injecteert terug je overtollige stroom naar het (soms al overgeladen) net. ’s Avonds als je thuiskomt en de zon is verdwenen, haal je de stroom terug van het net dat als (gratis) batterij fungeert. Maar dan is de opgewekte stroom niet meer.
Doordat je je eigen (overtollige) groene stroom terug injecteert in het net, leg je de bal terug bij de netbeheerder. Soms zit hij met te veel stroom op dat net, soms te weinig. In de winter (als de zon niet schijnt of er is weinig wind) gaat de netbeheerder zijn stroom (vaak) gaan halen bij externe partners die niet altijd groene stroom leveren. Stroom die opgewekt wordt door jawel, verbranding van fossiele brandstoffen zoals aardgas en steenkool en van (het CO2 vrije) kernenergie. Resultaat onze CO2 voetafdruk gaat omhoog. Dit is echt geen hernieuwbare duurzame energie. Hoe lossen we dat op?
Onze oplossing is simpel
Door het beter meten van de energiebehoeftes! Door niet met zonnepanelen te smossen. Te veel zonnepanelen plaatsen (zoals nu vaak gebeurt door nog snel recht te hebben op de interessante terugdraaiende teller) is niet goed voor het milieu en voor het distributienet.
Dankzij de terugdraaiende teller maakt het de consument niet uit of zijn groene stroom terug op het net zet en later terugvraagt. Zijn afrekening blijft hetzelfde* Maar het distributienet (van Fluvius) moet wel de pieken opvangen en kan dat steeds minder. En groene stroom wordt soms grijze stroom.
Belangrijk als je van hernieuwbare groene energie wil spreken, is dat je dus alles nauwkeurig meet. Er moet harmonie zijn, alles moet perfect op elkaar afgestemd worden. Dit kan alleen door het nauwkeurig en secuur meten en het gericht sturen van energiestromen zodat er een minimum aan stroom terug wordt geïnjecteerd naar het net. Anders is het dweilen met de kraan open. Voor de meeste huisgezinnen betekent dat nu net minder zonnepanelen gaan leggen en daarbij zijn ze goedkoper af!
Vandaag de dag worden er met de Franse slag zonnepanelen en batterijen gelegd. Zonnepanelen worden vandaag de dag niet op het op het jaargemiddelde afgestemd en niet op het daggebruik.
Als we dit ook nog met de batterijen gaan doen (ons volgende groene verhaal) dreigen er in de toekomst echt zeer grote problemen met het distributienet. Zonnepanelen en batterijen moeten dus nauwkeurig op elkaar afgestemd worden door exact de energiebehoefte te meten. De tijd van smossen is voorbij. Onze netten worden overbelast, onze CO2 afdruk vliegt terug de hoogte in. Dat is wat nu gebeurt.
Laat ons allen de handen in elkaar slaan en eerst meten zodat we weten wat onze energiebehoefte per dag is, en laat ons daar de energieproductie op afstemmen. Dit gaat resulteren in minder kosten voor het net, en minder uitlaat en minder kans op stroomuitval. En dat is best nodig. Want Vlaanderen wil de uitstoot van broeikasgassen tegen 2030 met 32,8 procent terugdringen. Dan mag er met er persoonlijke zonne-energie niet gesmost worden of anders hebben we binnenkort echt een airco nodig in de lente.
Rudi Vandromme & Kenny Tournel,
ondernemers Energy Revolution
* Conform met het decreet blijft voor wie eind 2020 zonnepanelen laat plaatsen, 15 jaar lang het recht behouden op het principe van de terugdraaiende teller in combinatie met het prosumententarief. Het VERG heeft een vernietigingsberoep aangetekend bij het Grondwettelijk Hof.
* Prosumententarief, in het leven geroepen om zonnepaneeleigenaars te laten betalen voor het gebruik van het elektriciteitsnet, ze halen immers stroom af op momenten dat ze meer verbruiken dan hun zonnepanelen produceren en ze injecteren stroom op momenten dat zonnepanelen meer energie opwekken dan ze gebruiken.
